نیلینگ NO FURTHER A MYSTERY

نیلینگ No Further a Mystery

نیلینگ No Further a Mystery

Blog Article

امروزه این روش با کاربرد‌های متفاوت و گسترده‌تر نسبت به سالیان گذشته در سراسر دنیا و به خصوص ایران بسیار رایج شده است. 

گروه مهندسی سانا پی، با ارائه خدمات مهندسی مطابق با به‌روزترین استانداردها و روش‌های اجرایی، از پیشرفته‌ترین تجهیزات استفاده می‌نماید.

جهت افزایش ایمنی در گودهای عمیق، لازم است تغییر مکان دیواره گود به صورت مداوم توسط دوربین نقشه برداری و یا ملات گچ در نقاط حساس، کنترل گردد.

بحث‌های فراوانی درباره اینکه کدام کشور اولین بار نیلینگ را پیاده‌سازی و اجرا کرده است، وجود دارد. درواقع، اولین بار روش میخکوبی توسط مهندسان استرالیایی به‌منظور پایدارسازی دیواره‌های سازه‌های درون تونل به کار گرفته شد.

برای بسیاری از سطوح مقاوم شده، کنترل آب زیرزمینی به دلیل تاثیر زیاد آن روی ضریب ایمنی، بسیار حساس و بحرانی است.

سنگ‌های هوازده ممکن است مصالح مناسبی با دیوارهای نیلینگ باشند، به شرط اینکه سطوح ضعیف در راستاهای نامناسب مثلا صفحات ضعیفی که تا درون گود ادامه دارند، وجود نداشته یا بسیار کم باشند.

در هر یک از روش های فوق بنا به مقتضیات طراحی، المانی به عنوان دیوار حائل می تواند وجود داشته باشد. این المان می تواند دیوار دیافراگمی، شمع های مماسی بتنی، ستون های جت گروتینگ و اختلاط عمقی، شمع های نگهبان فلزی، سپر یا المان های مشابه باشد.

زمانی که سطح خاک با بتن شاتکریت پوشانده می‌شود، منافذ خاک بسته شده، آبی وارد شده در پشت سطح شاتکریت شده یک فشار هیدرواستاتیک به سطح شاتکریت شده وارد می‌کند.

البته در روش میخکوبی معمولا از یک لایه بتن پاششی (شاتکریت) به عنوان پوشش استفاده می شود.

در سیستم میخ گذاری، خاکبرداری مرحله به مرحله صورت می‌گیرد و پس از پایان خاکبرداری در هر مرحله، میخ گذاری در آن تراز صورت می‌گیرد.

راسول در سه نوع هیدرولیک دیزلی، هیدرولیک برقی و فول پنوماتیک تولید و طراحی شده است.

بنابراین، امکان پایداری آن‌ها به صورت قائم یا نزدیک به قائم بسیار کم و مشکل است.

روش نیلینگ (میخ‌کوبی) و انکراژ (مهارکوبی) هر دو جزو سازه‌های نگهبان و از روش‌های رایج و مرسوم جهت پایدارسازی گودبرداری به شمار می‌آیند.

بيش از يک دهه تجربه در ارائه خدمات نوين مهندسي ژئوتکنيک نیلینگ چیست و بهسازي خاک همچون:

Report this page